گفتگوی پدر مسی با کیکر(2):اگر لئو به درمان

هورمونی نیاز پیدا نمی کرد

 شایدهیچ وقت به بارسا نمی پیوست

برای تصمیم گیری درمورد آینده مسی، یادم می آید که همه ما دور یک میز نشستیم و باهم تصمیم گرفتیم. تمام اعضای خانواده بودند، حتی بچه ها هم بودند.

سایت گل- خورخه مسی، پدر لیونل مسی، ستاره شماره یک دنیای فوتبال در گفتگوی مفصلی با مجله آلمانی کیکر شرکت کرده و دراین گفتگو به مسائل مختلفی پرداخته؛ از یادآوری روزهای کودکی لئو و تصمیم گیری خانوادگی برای اینکه او به بارسلونا برود یا ایتالیا گرفته تا روند رشد لیونل به عنوان یک فوتبالیست  و به عنوان فرزندش. یک گفت و گوی مفصل و طولانی که آن را در4قسمت مجزا برای شما آماده کرده ایم که دراینجا شما را به خواندن بخش دوم این گفتگوی جذاب دعوت می کنیم:

*بیست سال پیش بود که در سال 1993 نیولز اولد بویز دیگو مارادونا را به عنوان بازیکن جدیدش معرفی کرد.مسی درآن زمان یک پسربچه کوچولو بود که در زمین برای خودش بازی می کرد. درآن زمان او هنوز6ساله هم نشده بود؛ آن موقع لئو چه حسی داشت؟ نگران نبود؟

نه.او از همان زمان خیلی به فوتبال متصل بود.نه عصبی بود و نه خودش را تحت فشار می دید.لئو آن موقع به من می گفت:« هیچ مشکلی نیست.من با اشتیاق فراوان فوتبال بازی می کنم.» ودر بازی مقابل تیم های دیگری مثلا اونیون سانتافه و یا بلگرانو بازی می کرد و مردم فریاد می زدند:"مارادوووو؛ مارادووو."

*به نظر می رسید که هواداران از همان زمان می دانستند که چندین سال بعد، مسی جای مارادونا را خواهد گرفت وهمین سرنوشت برای مسی تکرار خواهد شد.

-همین طور است که شما می گوئید

* برخی از اعضای باشگاه بارسلونا مثل چارلی رکساچ یا آلبرت بیایگس، می گفتند که لئو هیچ وقت فشار را حس نمی کند.واقعا لئو با این ویژگی ها به دنیا آمده؟

-بله.او این قابلیت را دارد. درست است. لئو هیچ وقت تحت فشار یک بازی قرار نگرفته و تحت فشار نبوده که باید خوب بازی کند. برای او همیشه همه چیزها نرمال و طبیعی است

*طبیعی این بود که او در آن سن و سال به مدرسه می رفت.البته قطعا به مدرسه هم رفته ولی در زندگی تان لحظاتی بوده که درس در اولویت دوم قرار بگیرد؟

خب. او هیچ وقت دانش آموز خوبی نبود ولی همه چیز خوب پیش می رفت. شاید می بایست در برخی شرایط او رابیشتر مجبور به درس خواندن می کردم ولی او مقطع ابتدایی را خیلی خوب به پایان برد و دوران راهنمایی اش را هم در بارسلونا و خیلی خوب پشت سرگذاشت.

*از بارسلونا گفتید.این سران باشگاه بارسلونا بودند که هزینه درمان هورمونی ای که لیونل به آن نیاز داشت را پرداختند. می توان گفت که این درمان به مسی کمک کرد تا پیشرفت کند؟ منظورم این است که شاید لئو می توانست فوتبالش را دریک باشگاه آرژآنتینی شروع کند وهیچ وقت هم مبدل به چنین بازیکنی که امروز شاهدش هستیم و بهترین بازیکن دنیاست، نمی شدیم.

هیچ کسی نمی داند. ولی درست است.اگر پسر من به این درمان هورمونی نیاز پیدا نمی کرد، ما اینقدر برای پیدا کردن باشگاهی که هزینه های درمانی اش را بپردازد، تحت فشار قرار نمی گرفتیم. ولی همین بیماری و درمان آن بود که درنهایت ما را به بارسلونا رساند.

*چه کسی دراین باره تصمیم گیری کرد؟ شما؟ لیونل یا تمام خانواده با هم؟

همه از هم می پرسیدیم:"خب چه کارکنیم؟". درابتدا به ایتالیا فکر می کردیم ولی بعد از آن اسپانیا وباشگاه بارسلونا به ذهنمان رسید. ولی همه ما نظر دادیم. یادم می آید که همه ما دور یک میز نشستیم و باهم تصمیم گرفتیم. تمام اعضای خانواده بودند، حتی بچه ها هم بودند.

*خود لئو چه گفت؟

خود او علاقه زیادی داشت به بارسلونا برود

*ولی من تصور می کنم که با وجود اینکه همه باهم یک تصمیم واحد گرفتید ولی نگرانی و ترس و عدم اطمینان وتردیدهای زیادی وجود داشته.نه؟  

خب.در کنار همه اینها، من در شرکتی به نام آسیندارکار می کردم که موقعیت کاری خوبی هم داشتم و آنها درشرکت انتظارم را می کشیدند. در آن دوره، دستمزد 1600 پسویی من ، دستمزد بدی نبود. البته روند درمانی لئو ، 900 پسو هزینه در برداشت که بیش از نصف حقوق ماهانه ام بود. برای دو سال هزینه درمان او را پرداختم ولی سال سوم اوضاع خیلی سخت شده بود.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: